..και άλλη ισότητα, μαζί με λίγο κράτος δικαίου

Πως θα ήταν αν υπήρχαν η ισότητα και το κράτος δικαίου,

http://tvxs.gr/news/blogarontas/kratos-dikaioy,

για όλους όμως...

Ισότητα

Στυλοβάτης της κοινωνίας μας η αρχή της ισότητας. Ίση μεταχείριση σε όλους. Ίσες ευκαιρίες!

http://tvxs.gr/news/ellada/xaristiki-rythmisi-meioseis-eos-kai-50-se-megaloidioktites-gia-xaratsi

It΄s the economy stupid

«It΄s the economy stupid, που είπε και κάποιος πρόεδρος. Πάντα η οικονομία πυροδοτούσε τις αλλαγές, τα κομμουνιστικά κράτη δεν κατέρρευσαν ούτε από την έλλειψη πολιτικών ελευθεριών, ούτε την εποχή των θηριωδιών, έπεσαν όταν χρεοκόπησαν οικονομικά. Η μετάβαση από τις αυτοκρατορίες στα εθνικά κράτη τον 19ο αιώνα συνέβη κατόπιν οικονομικών ζυμώσεων στο εσωτερικό τους με την δημιουργία αστικής τάξης και όχι γιατί ξαφνικά λαοί που ζούσαν ανακατωμένοι θυμήθηκαν ότι από τις απαρχές του σύμπαντος αποτελούν διακριτές οντότητες που για κάποιο απροσδιόριστο λόγο παρέμεναν ανέκφραστες. Έτσι και τώρα η χρεοκοπία των εθνικών κρατών θα αποτελέσει τον καταλύτη που θα οδηγήσει την ανθρωπότητα στο επόμενο "διοικητικό" στάδιο στην δημιουργία υπερεθνικών κρατών».

Απόσπασμα από σχόλιο σε κάποιο δημοσίευμα.

Λίγο ισοπεδωτική σκέψη αλλά θα ήθελα το σχόλιο σας.

Πρότυπα και συνδέσεις που μπορεί και να αλλάξουν τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο.

Ο Ντέιβιντ ΜακΚάντλες μετατρέπει πολύπλοκα σύνολα δεδομένων όπως οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες, ο "θόρυβος" των μέσων ενημέρωσης, οι ενημερώσεις κατάστασης στο Facebook και άλλα σε όμορφα και ταυτόχρονα απλά διαγράμματα. Προτείνει το σχεδιασμό της πληροφορίας ως το εργαλείο που χρησιμοποιούμε για να καθοδηγηθούμε μέσα στο σημερινό κατακλυσμό πληροφορίας, βρίσκοντας μοναδικά πρότυπα και συνδέσεις που μπορεί και να αλλάξουν τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο.

http://www.ted.com/talks/lang/el/david_mccandless_the_beauty_of_data_visualization.html

Γερμανία - Ελλάδα 0-1

Μια συνωμοσία εναντίον της Ελλάδας...

10 αναπάντητα ερωτήματα ενός καθηγητή του Αριστοτελείου

Ερωτήσεις που δεν απαντώνται:

Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;

Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να " ξετινάξει" μία χώρα;

Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;

Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;

Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;

Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρισ. που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 400 δις που χρωστάμε εμείς;

Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;

Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;

Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;

Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;

Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα,ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;

Prof. Konstantinos Tokmakidis

Aristotle University of Thessaloniki

Greece

Απάντηση: 1) Καμία άλλη χώρα δεν έχει ποσοστό δημόσιου χρέους ως προς ΑΕΠ μεγαλύτερο από εμάς, πλην Ιαπωνίας. Αναγκάστηκαν να σώσουν εμάς γιατί κανένας δεν δάνειζε μετά το 2010 το ελληνικό κράτος επειδή  κανένας δεν πίστευε πως θα πάρει πίσω τα χρήματά του. Την Ιαπωνία την δανείζουν οι πολίτες της και όχι οι ξένοι όπως εμάς. Οι ιδιώτες στην Ελλάδα ήταν λιγότερο δανεισμένοι απ’ ο,τι πολλοί άλλοι  Ευρωπαίοι και μπορούσαν να αποπληρώνουν φυσιολογικά τα χρέη τους, μέχρι που η χρεοκοπία του κράτους ανέβασε τα επιτόκια και έβγαλε εκτός διεθνών αγορών τις ελληνικές τράπεζες. Μετά ήρθε η ύφεση και η ανεργία και άρχισαν οι  ιδιώτες να δυσκολεύονται.

2) Είναι απλό, γιατί κανείς δεν δανείζει το Αφγανιστάν.

3) Το χρέος είναι «κατάρα» όταν δανείζεσαι για να καταναλώσεις σήμερα αυτά που θα εισπράξεις αύριο. Αν δανείζεσαι με φειδώ με 3% για να επενδύσεις σε δουλειές που θα σου αποφέρουν π.χ. 10 ή 30% τότε είναι «ευλογία»...  Οι καταθέσεις μας είναι δάνεια στις επιχειρήσεις που δημιουργούν θέσεις εργασίας, που δημιουργούν εισόδημα και νέες καταθέσεις...

4) Όσο πιο ανταγωνιστική είναι μια οικονομία τόσο υψηλότερους μισθούς απολαμβάνουν οι πολίτες της. Το ύψος των μισθών ξεκινά από τους ανταγωνιστικούς κλάδους και διαχέεται στο σύνολο της οικονομίας. Για να διεκδικείς υψηλότερες αμοιβές πρέπει πρώτα να δώσεις την ευκαιρία σε κάποιους να παράγουν πλούτο.

5) Ο κ. καθηγητής μπερδεύει το ιδιωτικό με το δημόσιο χρέος και δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη τα έσοδα της χώρας και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Η Ελλάδα έχει εισαγωγές 44 δισ. και εξαγωγές 17 δισ. Δεν συμβαίνει το ίδιο όχι με τη Νορβηγία αλλά με καμιά άλλη χώρα.

6) Γιατί προφανώς οι χώρες αυτές εκτός από χρέη έχουν και παραγωγικές οικονομίες. Π.χ. το ίδιο θα ανησυχούσες αν σου χρώσταγε 5.000 ευρώ κάποιος που κερδίζει 3.000 το χρόνο και το ίδιο αν σου χρώσταγε 100.000 κάποιος που κερδίζει 150.000 ευρώ. Οι αναλογίες είναι εικονικές για να καταλάβεις τη διαφορά. Παρ’ όλα αυτά οι ΗΠΑ υποβαθμίστηκαν πριν μερικούς μήνες και υπάρχει πρόβλημα υψηλού χρέους στη Δύση.

7) Δεν ξέρω αν τα στοιχεία είναι ακριβή. Σε γενικές γραμμές πάντως να ξέρεις πως το δάνειο  του ενός είναι οι καταθέσεις κάποιου άλλου, όπως και το έλλειμμα του ενός είναι το πλεόνασμα κάποιου άλλου.

Γι’ αυτό οι συμπατριώτες έχουν πάρει τις καταθέσεις και έχουν φύγει. Φοβούνται προς το τέλος ότι κάποιοι δεν θα πληρώσουν τα χρέη τους ή θα τα πληρώσουν σε υποτιμημένες δραχμές. Αν συμβεί τώρα αυτό, το χρέος θα το «λουστεί» κυρίως η ΕΚΤ που κρατάει τις ελληνικές τράπεζες ανοιχτές.

8-9) Οι μεγαλύτεροι καταθέτες και κεφαλαιούχοι στον κόσμο είναι τα ασφαλιστικά ταμεία. Δηλαδή αυτοί που διαχειρίζονται τα λεφτά των συντάξεών μας. Μην κοιτάς που στην Ελλάδα τα έχουν φάει σε δομημένα και σε μισθούς υπεράριθμων υπαλλήλων που διορίζουν τα κόμματα έναντι ψήφων. Μετά είναι οι ιδιώτες αποταμιευτές μικροί και μεγάλοι. Άλλοι τα κέρδισαν με το μυαλό τους όπως ο Μπιλ Γκέιτς, άλλοι με το ρίσκο και τη γνώση όπως ο Μπάφετ και ο Σόρος, άλλοι με μίζες όπως ο Ακης, άλλοι με σκληρή μισθωτή εργασία και άλλοι πουλώντας ναρκωτικά ή  γυναίκες...

10) Τα χρήματα δεν έχουν πατρίδα. Πάνε εκεί που υπάρχουν ευκαιρίες να γίνουν περισσότερα. Αν π.χ. εσύ είσαι πολύ καλός καθηγητής και σου προτείνει ένα αμερικάνικο πανεπιστήμιο να διδάξεις με 50 φορές μεγαλύτερο μισθό και καλύτερες συνθήκες, θα αποδεχτείς την πρόταση ή θα σκεφτείς τους μαθητές σου ή την πατρίδα που επιδότησε τις σπουδές. Κάποιοι θα σκεφτούν το δεύτερο, οι περισσότεροι το πρώτο, έτσι συμβαίνει με το χρήμα. Οι διεθνείς συναλλαγές πάντως προάγουν καλύτερα την οικονομική πρόοδο και την ανάπτυξη. Λένε επίσης πως όταν τα σύνορα δεν τα διασχίζουν εμπορεύματα και κεφάλαια, τα διασχίζουν μεραρχίες τεθωρακισμένων.

Έδωσα μερικές απαντήσεις με βάση τη γενική εικόνα που έχω για όλα τα παραπάνω στο μυαλό μου. Τα ερωτήματα κατά βάση περιέχουν σωστά στοιχεία,  είναι απλοϊκά όμως και έτσι διατυπωμένα που να εντυπωσιάζουν τους άσχετους προκειμένου να τους οδηγήσουν σε εκ των προτέρων επιθυμητά συμπεράσματα. Έχω την πεποίθηση πως  ο κ. καθηγητής χρησιμοποιεί το κύρος της επαγγελματικής του θέσης για  να προπαγανδίσει πολιτικές απόψεις.  Η άποψή μου είναι πως ο καθένας μπορεί να απαντήσει πιο εμπεριστατωμένα από μένα με βάση αριθμούς και στοιχεία που υπάρχουν στο διαδίκτυο.

www.capital.gr

ΝΑΥΑΓΙΟ

Τί θα πει "ναυάγιο"; Εξαρτάται από που το βλέπεις. Για τους καρχαρίες ας πούμε είναι happy hour.

"Η Αθήνα καλεί σε εκλογές"

Αυτό που σκεφτόμαστε αλλά δεν το συζητάμε, έρχεται να υπενθυμίσει το εβδομαδιαίο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel... Και ποιοείναι αυτό; Πώς αυτοί που ευθύνονται για την κρίση ζητούν την ψήφο μας για να βγάλουν από αυτή.

Πιο συγκεκριμένα, στο άρθρο με τίτλο "Ποια κρίση" και υπέρτιτλο "Η Αθήνα καλεί σε εκλογές", η συντάκτρια γράφει πως οι υποψήφιοι των εκλογών υπόσχονται πως όλα θα αλλάξουν, "με πρώτους εκείνους, που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού". 

Η αρθρογράφος επικεντρώνεται στο γεγονός πως δεν υπάρχει ανανέωση στην πολιτική ζωή τονίζοντας πως οι βασικοί υποψήφιοι Πρωθυπουργοί είναι ο "σοσιαλιστής" Ευάγγελος Βενιζέλος και ο "συντηρητικός" Αντώνης Σαμαράς.

Σκιαγραφώντας το προφίλ του Αντώνη Σαμαρά η αρθογράφος τον περιγράφει ως "διψασμένο για εξουσία οπορτουνιστή, που θέλει να κυβερνήσει μόνος του μετά τις 6 Μαΐου παρά τις δημοσκοπήσεις και οι υποσχέσεις του ηχούν τόσο μεγαλόστομα σαν να ήταν η Ελλάδα μια ευημερούσα περιοχή και όχι ένα χρεοκοπημένος κράτος". 
Εντύπωση προκαλεί και η αναφορά στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή...

'Ο Αντώνης Σαμαράς εξαγγέλλει νέο ξεκίνημα και βάζει μπροστά τον προκάτοχό του. Επί δυόμισι χρόνια, μετά την ήττα από το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου το φθινόπωρο του 2009, ο Καραμανλής σιωπά. Δεν υπάρχει καμία δήλωσή του, ούτε για την κρίση, αλλά ούτε και για πλήθος παραλείψεων κατά την περίοδο διακυβέρνησής του. Τώρα κάνει και πάλι την εμφάνισή του και διεξάγει προεκλογικό αγώνα υπέρ της παράταξής του. Σαν να μη συνέβη τίποτα".

Για τον έτερο διεκδικητή της πρωθυπουργίας, τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τονίζει:
"Ο Βενιζέλος, 55 ετών, μέχρι πρότινος υπουργός Οικονομικών, ήταν έμπιστος του Ανδρέα Παπανδρέου, του πατέρα του π. πρωθυπουργού Γεωργίου. Ο πατήρ Παπανδρέου συνέβαλε καθοριστικά με την πελατειακή του πολιτική στη δημιουργία του δυσλειτουργικού, διογκωμένου κρατικού μηχανισμού, στον οποίο ο Βενιζέλος τώρα κηρύσσει τόσο άνετα τον πόλεμο".

Surprise opera

Catastroika
Ενδιαφέρουσα ελληνική οπτικοακουστική παραγωγή των Άρη Χατζηστεφάνου και Κατερίνας Κιτίδη για τις σύγχρονες εξελίξεις, κυρίως στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως.

'Κατορθώματα' Διαμαντοπούλου.

Ένα 'μνημόνιο' υπερωριακής απασχόλησης παρατρεχάμενων ρουσφετιών του υπουργείου παιδείας

Ενας αλλιώτικος δήμαρχος

«Small is beautiful» είπε μεσούσης της οικονομικής κρίσης ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Γιάννης Μπουτάρης και έσπευσαν οι απεσταλμένοι στη Θεσσαλονίκη των πιο ισχυρών εφημερίδων στον κόσμο να δουν τι ακριβώς εννοεί ένας δήμαρχος στην Ελλάδα της μιζέριας, των διαδηλώσεων, του γιαουρτώματος, των προπηλακισμών, των καταλήψεων και των δακρυγόνων.

Δημοσιογράφοι από την «Die Zeit», το «Spiegel», τους «New York Times», τον «Observer», τη «Zaman», τη «Hurriyet», τη «Jerusalem Post» και πολλά άλλα ξένα ΜΜΕ φάνηκε ότι διψούν για περιπτώσεις που αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα μπορεί να έχει υγιή αντίδραση στη χειρότερη κρίση που έχει περάσει στην ιστορία της και έσπευσαν να συναντηθούν με τον κ. Μπουτάρη, τους αντιδημάρχους και τους επιτελείς του, έτοιμοι να παρουσιάσουν ό,τι κάτι καλό γεννιέται σε αυτόν τον τόπο από τις στάχτες και τη μιζέρια.

Τι είναι όμως αυτό που προτείνει ο κ. Μπουτάρης και που εντυπωσίασε τους ξένους δημοσιογράφους οι οποίοι αφιέρωσαν ολοσέλιδα σε έγκριτες εφημερίδες για την επιχειρηματική κινητικότητά του; Κατ' αρχήν, η φράση «small is beautiful». Δεν πρόκειται βεβαίως ούτε για ευφυολόγημα ούτε για πολιτική φούσκα, αλλά για μια ρήση που την κάνει πράξη ή μπορεί ο κάθε Ελληνας μέσα στην κρίση να την κάνει πράξη.

«Οι Ελληνες πρέπει να επικεντρωθούν στα μικρά πράγματα που ξέρουν καλά και να τα δημιουργήσουν με πραγματικά άριστο τρόπο, είτε πρόκειται για αμπέλια, για φρούτα, για ελιές και λάδι είτε για φωτοβολταϊκά πάρκα ή για ρεσεψιόν ξενοδοχείων» εξήγησε ο Δήμαρχος.

Με αφετηρία τη φράση αυτή η εβδομαδιαία εφημερίδα «Die Zeit» αφιερώνει εκτενές άρθρο στη χώρα με τίτλο «Η νέα Ελλάδα» και υπότιτλο «Στην Αθήνα ακόμη θρηνούν, αλλά αλλού στη χώρα γεννιούνται επιχειρηματικές ιδέες - ανθίζει νέα ελπίδα».

Το άρθρο, υπογεγραμμένο από τον Michael Thumann, αναφέρεται στις εξαιρετικές ποικιλίες κρασιών της Οινοποιίας Μπουτάρη, σε ένα νέο ροζέ αφρώδους οίνου με το οποίο, όπως λέει ο κ. Στ. Μπουτάρης, φιλοδοξεί να κερδίσει το κοινό της Βόρειας Ευρώπης και κυρίως της Γερμανίας.

Στόχος, όπως επισημένεται, είναι να σταματήσει η ταύτιση του ελληνικού κρασιού με τη ρετσίνα «του έλληνα εστιάτορα της γειτονιάς» και «να εισέλθουν ανταγωνιστικά στις ξένες αγορές οι εξαιρετικές ελληνικές ποικιλίες». Σύνθημα για το νέο ελληνικό επιχειρηματικό μοντέλο είναι «να κάνουμε πραγματικά σωστά αυτό που μπορούμε να κάνουμε».

Κατά τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης, «στον βαθμό που μπορεί να παρουσιάσεις σε αυτά τα μέσα ενημέρωσης μια πειστική πρόταση όσον αφορά τους προγραμματικούς σου στόχους και τα βήματα που αναλαμβάνεις για να τους υλοποιήσεις, δεν θα σε αντιμετωπίσουν με δυσπιστία, αλλά με ενδιαφέρον και διάθεση να αναδείξουν την περίπτωσή σου».

Ετσι οι γερμανοί αναγνώστες της «Die Zeit» ανακάλυψαν το Γιαννακοχώρι όπου, όπως αναφέρεται στην εφημερίδα, «γεννιέται η νέα Ελλάδα, όπως και στους δρόμους της Θεσσαλονίκης». Φορείς της είναι εκείνοι οι Ελληνες που δεν ελπίζουν πλέον στο κράτος.

Ισως γι' αυτό κάτι παρόμοιο είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί στην Αθήνα, ανάμεσα στα αφεντικά των συνδικάτων του χθες, τους διεφθαρμένους πολιτικούς που σαμποτάρουν τις μεταρρυθμίσεις για τα συμφέροντα της πελατείας τους, τους βουλευτές που σωρεύουν εκατομμύρια στο εξωτερικό, τους δημόσιους υπαλλήλους που δεν μπορούν να φανταστούν τη ζωή τους έξω από τα θερμαινόμενα γραφεία τους και τονίζει: «Ας επισκεφθούμε εκείνους τους Ελληνες που θέλουν να ζουν ως κύριοι του εαυτού τους».

Αυτά είναι ίσως και τα μοναδικά δημοσιεύματα ξένων εφημερίδων που είναι τόσο αισιόδοξα για το μέλλον της χώρας μας και των Ελλήνων, αλλά και για την επιχειρηματικότητά τους, καθώς ο ξένος Τύπος παραμένει στο σύνολό του εχθρικός προς την Ελλάδα: για τη διαφθορά, για τα «μαϊμούδες» επιδόματα αναπηρίας, για τη μη υλοποίηση των αποφάσεων, για τα δανεικά που ζητούσαν οι Ελληνες για να ζήσουν πλουσιοπάροχα.

Τα ξένα μέσα ενημέρωσης επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στον κ. Μπουτάρη, τον δήμαρχο «που τολμά μεταρρυθμίσεις με κυριότερη αυτή του εξορθολογισμού των θέσεων εργασίας στον Δήμο Θεσσαλονίκης του οποίου προΐσταται».

Πρέπει, όπως λέει και ο ίδιος ο δήμαρχος, ο λόγος σου να είναι τεκμηριωμένος για να πετύχεις κάτι και η διάθεσή σου να συγκρουστείς με καθεστωτικές πρακτικές δεδομένη (σ.σ.: όπως αυτή με τον Μητροπολίτη Ανθιμο προεκλογικά και το άνοιγμα σε Τουρκία και Ισραήλ), παρ' όλη την αντίδραση της συντήρησης.

Ολο αυτό το διάστημα της πολιτικής και οικονομικής μιζέριας που περνούσε και περνά η χώρα μας ο κ. Μπουτάρης προσπαθούσε να προσελκύσει κρουαζιερόπλοια στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και αυτός ήταν ο λόγος που επισκέφθηκε το Αμβούργο για να αντλήσει τεχνογνωσία που θα οδηγήσει σε επιτυχή αποτελέσματα.

Την ώρα που πολλοί Αθηναίοι, σημείωναν οι συνεργάτες του, θεωρούσαν φορτικές τις συμβουλές (και τις εντολές) της τρόικας, ο κ. Μπουτάρης ζήτησε να ενημερωθεί για τις διαδικασίες διαχείρισης απορριμμάτων και αποβλήτων.

Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης θεωρεί απαραίτητη την εκπαίδευση, ιδιαίτερα στον τομέα παραγωγής ανταγωνιστικών αγροτικών προϊόντων. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρει την Αμερικανική Γεωργική Σχολή, οι απόφοιτοι της οποίας βρίσκουν σχεδόν αμέσως εργασία και πολλοί από αυτούς έχουν γίνει επιτυχημένοι επιχειρηματίες.

Η ευνοϊκή ειδησεογραφία για τη χώρα μας, λόγω ακριβώς της δραστήριας επιχειρηματικότητας που επιδεικνύουν επιχειρηματίες από τη Βόρεια Ελλάδα αλλά και ο Δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, ήταν καταλυτική όσον αφορά την προσπάθεια που γίνεται να αλλάξει η εικόνα για την Ελλάδα και τον πολιτικό της κόσμο στα ξένα ΜΜΕ.

Οι ξένοι δημοσιογράφοι, για παράδειγμα, αφιέρωσαν αρκετές σελίδες για να περιγράψουν την αλλοτινή άνθηση της βιομηχανίας στη Θεσσαλονίκη, αλλά και τη φυγή των επιχειρήσεων σε γειτονικές βαλκανικές χώρες μετά την πτώση του κομμουνισμού, καθώς και την παρακμή που ακολούθησε και την εκτόξευση της ανεργίας όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη αλλά και στην ευρύτερη γεωγραφική της περιοχή.

Προσφάτως πραγματοποιήθηκεε στη Θεσσαλονίκη ένα οικονομικό συνέδριο (το οποίο κάλυψαν ειδησεογραφικά οι ξένες εφημερίδες - κυρίως οι γερμανικές), στο οποίο συμμετείχαν επιχειρηματίες από τη βόρεια Ελλάδα. Οι γερμανοί δημοσιογράφοι κατέγραψαν την αντίθεση προς την γκρίνια και τη μιζέρια που υπάρχει στην Αθήνα για τα χρήματα των δανείων από την ΕΕ και την τρόικα - οι ομιλητές άσκησαν ανοιχτά κριτική στο υπερτροφικό ελληνικό Δημόσιο και στην κωλυσιεργία της κεντρικής διοίκησης και των πολιτικών για την προώθηση απολύτως αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.

«Το κράτος είναι η κρίση» είπε ένας από τους ομιλητές, ο καθηγητής Οικονομικών κ. Μωυσής Σιδηρόπουλος, ενώ άλλοι προέτρεψαν τους Ελληνες να σταματήσουν να αναζητούν «το βόλεμα στο Δημόσιο» και ζήτησαν να αλλάξει ριζικά ακόμη και η νοοτροπία των επιχειρηματιών στην Ελλάδα: «Δεν θέλουμε επιχειρηματίες που αναζητούν κρατική προστασία. Θέλουμε επιχειρηματίες που βγαίνουν και παλεύουν στην αγορά».

Ζήτησαν επίσης, ο μεγάλος στόλος των εφοπλιστών να επιστρέψει στην Ελλάδα, με παράλληλη μείωση των φόρων και των εισφορών, να προωθηθεί η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές - αέρα και ήλιο διαθέτει σε αφθονία η Ελλάδα.

Επεσήμαναν ότι η χώρα μας διαθέτει μια μικρή αλλά δυναμικά αναπτυσσόμενη φαρμακοβιομηχανία, ιδίως όσον αφορά την εξειδίκευση στην παραγωγή γενοσήμων φαρμάκων. Ζήτησαν, εξάλλου, η αγροτική οικονομία να επικεντρωθεί στην εξαγωγή περισσότερο ποιοτικών, άρα ανταγωνιστικών, παρά ποσοτικών προϊόντων, να δημιουργηθούν ιχθυοτροφεία ώστε να παταχθεί η υπεραλίευση και κυρίως να αναπτυχθεί ο τουρισμός, που αποτελεί τον σημαντικότερο αναπτυξιακό παράγοντα της χώρας.

Ο κ. Μπουτάρης ίσως να είναι ο πρώτος από τους νυν δημάρχους που δηλώνει από τώρα ότι θα είναι και πάλι υποψήφιος στις προσεχείς εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Εμφανίζεται μάλιστα διατεθειμένος να συγκρουστεί με συμφέροντα για να αλλάξει την εικόνα της πόλης του, όχι μόνο για τους κατοίκους της, αλλά και για τους ξένους. Γιατί τέτοια ευνοϊκά δημοσιεύματα στις πιο έγκριτες εφημερίδες φέρνουν επενδύσεις και λεφτά.

ΤΟ ΒΗΜΑ

17/03/2012

Η συμβουλή σας?

Αγαπητό περιοδικό χρειάζομαι την συμβουλή σου. Χρειάζομαι την συμβουλή σου για κάτι τρομερά σημαντικό, μιας που έχεις και την πείρα... Εδώ και λίγο καιρό υποψιάζομαι πως η γυναίκα μου με απατά. Βλέπω όλα τα "κλασικά" σημάδια..Χτυπάει το τηλέφωνο και όταν το σηκώνω το κλείνουν. Άρχισε να βγαίνει συχνά έξω "με τα κορίτσια" και όταν την ρωτάω με ποια κορίτσια, μου απαντά "κάτι φίλες από την δουλειά, δεν τις ξέρεις". Όταν επιστρέφει έχω πάντα το νου μου για να δω αν έρχεται με ταξί ή με κάποιον άλλον, αλλά πάντα κατεβαίνει στην προηγούμενη γωνία και έρχεται με τα πόδια. Μια φορά έπιασα το κινητό της να δω τι ώρα είναι και μου το άρπαξε αμέσως από τα χέρια, φωνάζοντας ότι δεν είναι σωστό να ψαχουλεύω τα πράγματα των άλλων.Μέχρι τώρα δεν της μίλησα ανοιχτά γι'αυτές μου τις υποψίες.Ίσως βαθιά μέσα μου δεν θέλω να μάθω την αλήθεια. Χθες όμως, ξαναβγήκε με "τις φίλες της" και δεν κρατήθηκα. Αποφάσισα να την ελέγξω. Λίγο πριν από την ώρα που μου είχε πει ότι θα επέστρεφε, βγήκα στο δρόμο και πήγα και κρύφτηκα πίσω από το αυτοκίνητό μου για να δω αν θα γύριζε με ταξί ή αν θα την έφερνε κάποιος άλλος. Εκεί λοιπόν που καθόμουν σκυφτός και περίμενα, παρατήρησα ότι είχε πιάσει σκουριά μέσα στο θόλο της πίσω δεξιάς ρόδας μου. Γι'αυτό λοιπόν θέλω την συμβουλή σου...να πάω σε φαναρτζή ή να πάρω κάτι από το practiker και να το φτιάξω μόνος μου?????