Μετεγκατάσταση οικισμών σε Κοζάνη και Φλώρινα με έξοδα της ΔΕH

Ο σταθμός της ΔΕΗ στον Αγ.Δημήτριο Κοζάνης (Φωτογραφία: Eurokinissi )

Tη μετεγκατάσταση δύο οικισμών που γειτνιάζουν με λιγνιτικά κοιτάσματα της ΔΕΗ αποφάσισε το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

Διάταξη του υπουργείου που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο για τη Βιοποικιλότητα, το οποίο αναμένεται να κατατεθεί σύντομα στη Βουλή, προβλέπει την περιβαλλοντική αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων δύο οικισμών της Κοζάνης και της Φλώρινας μέσω της μετεγκατάστασής τους σε άλλες θέσεις.

Πρόκειται για ένα χρόνιο αίτημα των κατοίκων των οικισμών Ακρινής του Νομού Κοζάνης και Αγίων Αναργύρων του Νομού Φλώρινας, οι οποίοι έχουν υποβαθμιστεί περιβαλλοντικά λόγω της δραστηριότητας των λιγνιτωρυχείων της ΔΕΗ.

Η γειτνίασή τους με τα λιγνιτικά κοιτάσματα έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση προβλημάτων οικονομικής και κοινωνικής βιωσιμότητας, όπως η πλήρης αποστέρηση της ζωτικής αγροτικής γης προς καλλιέργεια και οι βλάβες στα κτίριά τους.

Η ρύθμιση του υπουργείου προβλέπει ότι η ΔΕΗ σε εύλογο χρονικό διάστημα (όχι μεγαλύτερο των οκτώ ετών) θα έχει προχωρήσει σε επιχειρησιακό σχέδιο για τη μετεγκατάσταση των δύο οικισμών, το οποίο θα περιλαμβάνει όλες τις αναγκαίες διαδικασίες, τις τεχνικές λύσεις και τον προϋπολογισμό του έργου.

Το κόστος της μετεγκατάστασης θα βαρύνει σε ποσοστό 50% τη ΔΕΗ, μέρος της οποίας θα προέρχεται από τον τοπικό πόρο (τέλος λιγνίτη) και το υπόλοιπο ποσοστό 50% της δαπάνης θα προέρχεται από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Οι εκτάσεις που θα προκύψουν μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας μετεγκατάστασης των οικισμών μεταβιβάζονται ιδιοκτησιακά κατά 50% στη ΔΕΗ και κατά 50% στο Ελληνικό Δημόσιο.

Η χύτρα και η βαλβίδα ασφαλείας

Στα μάτια του περισσότερου κόσμου βλέπεις πλέον τον φόβο, την ανησυχία, την αβεβαιότητα. Κανείς πια δεν πιστεύει τίποτα, δεν εμπιστεύεται κανέναν. Η φράση πoυ ακούς πολύ συχνά είναι «εντάξει να κόψουν, να περάσουμε δύσκολα, αλλά κάποιος να μας πει πότε θα μπει μια τελεία και πότε θα βγούμε από αυτήν τη μαύρη τρύπα». Δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να μας το πει με σχετική, έστω, βεβαιότητα. Είναι για παράδειγμα βέβαιο ότι κάποια στιγμή τον Φεβρουάριο οι αγορές και κατόπιν η τρόικα θα διαπιστώσουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται μακριά από τους δημοσιονομικούς στόχους που είχε θέσει για το 2010. Θα κάνουν τα στραβά μάτια οι αγορές και οι δανειστές μας αναγνωρίζοντας την τεράστια προσπάθεια αυτής της χώρας και τα όρια των αντοχών της ή θα επιμείνουν σε νέο γύρο μέτρων με απολύσεις στο Δημόσιο; Και πόσες αντοχές έχουν το ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση και πρωτίστως η κοινωνία;

Οι απαντήσεις σε όλα αυτά δεν είναι εύκολες. Στο απρόβλεπτον του πράγματος πρέπει δε να προσθέσουμε και τη μεγάλη αβεβαιότητα για το πώς θα εξελιχθεί η κρίση του ευρωπαϊκού χρέους στις αρχές του 2011.

Το βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση επέλεξε την τακτική του σοκ, συμπιέζοντας πολλές αλλαγές σε ελάχιστο χρόνο. Αν η συνταγή δουλέψει, θα έχει ένα ισχυρό χαρτί στα χέρια της και έναντι των Ευρωπαίων αλλά και έναντι των αγορών, σε περίπτωση που επιλεγεί η λύση της αναδιάρθρωσης. Αν δεν δουλέψει, μπορεί η θεραπεία σοκ να είναι η στιγμή που χαλάει η βαλβίδα ασφαλείας σε μια χύτρα που βράζει μήνες σε υψηλές θερμοκρασίες.

Ενα είναι το σίγουρο πάντως. Ο κ. Παπανδρέου και 2 - 3 υπουργοί συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι που έχουν ένα στόχο μόνο και δεν τους νοιάζει τίποτα άλλο. Κάποιος, όμως, πρέπει να εξηγεί στον κόσμο τι αλλάζει και για ποιο λόγο, εκτός των άμεσα εμπλεκομένων υπουργών. Αλλιώς θα εδραιωθεί το στερεότυπο μιας τρόικας που φέρεται ως κατοχική κυβέρνηση, λίγων υπουργών που «συνεργάζονται» και μιας πλειοψηφίας πολιτικών που κάνουν «αντίσταση». Και αυτός είναι ένας σίγουρος τρόπος να βάλεις και άλλη πίεση στη... χύτρα.

Του Aλεξη Παπαχελα

Γέμισε ο τόπος κριτές.

Αν ανοίξεις σήμερα το "κουτί" το πρώτο άνθρωπο που θα δεις είναι ένας κριτής. Στατιστικά οι περισσότεροι δοκιμάζουν και κρίνουν φαγητά (σε εποχή λιτότητας ριζότα και φιλέτα). Σε αυτή την εκλεκτή κάστα των ανθρώπων συγκαταλέγονται κάθε είδους ειδικοί και εξειδικευμένοι όπως κριτές τραγουδιστών, μαγείρων, χορευτών και φυσικά εμείς οι ίδιοι! Καθημερινά πλέον κρίνουμε τον γείτονα, τον συνάδελφο, τον δημόσιο υπάλληλο-"λειτουργό", τον δήμαρχο, τον υπουργό ακόμη τον πρωθυπουργό. Το δύσκολο είναι εμείς να μπούμε στην θέση του κρινόμενου και να αποδείξουμε ότι θα τα καταφέρουμε καλύτερα. Ας βάλουμε λοιπόν την ποδιά και ας πάρουμε την κουτάλα να δούμε αν τελικά αυτό που θα μαγειρέψουμε θα τρώγεται.

To συγκεκριμένο blog σας δίνει την δυνατότητα να κρίνεται και μετά να μαγειρέψετε ή τουλάχιστον να προτείνετε την δική σας συνταγή. Στείλτε e-mail στο grouezas@gmail.com γίνεται κριτής και "μάγειρας".

Τι περιέχουν τα έγγραφα της WikiLeaks - Τι λένε για την Ελλάδα

Σε έναν άνευ προηγουμένου διαδικτυακό πόλεμο έχει επιδοθεί την Κυριακή (28/11) ολόκληρο το Internet με τα περιέχομενα των εγγράφων της WikiLeaks να διαρρέουν το ένα μετά το άλλο. Η Σαουδική Αραβία είχε παροτρύνει τις ΗΠΑ να ξεκινήσουν πόλεμο με το Ιράν, Νότια Κορέα και ΗΠΑ σχεδιάζουν την εξόντωση της Βόρειας Κορέας, Σίλβιο Μπερλουσκόνι και Βλάντιμιρ Πούτιν επιδίδονται σε μυστικές ενεργειακές συμφωνίες, ενώ η μεγάλη βόμβα αφορά τη Χίλαρι Κλίντον, η οποία έχει διατάξει την παρακολουθήση ανώτατων αξιωματούχων του ΟΗΕ. H γερμανική Der Spiegel, οι New York Times, η ισπανική El pais και η γαλλική Le Monde είναι οι εφημερίδες που διαθέτουν πάνω από 250.000 έγγραφα της WikiLeaks και προκαλούν πραγματική διπλωματική κρίση.

Η Guardian αποκτά όλο και περισσότερα απόρρητα έγγραφα τα οποία ανεβάζει σταδιακά στο διαδικτυακό της τόπο.

Η μεγάλη βόμβα

Από την Κοντολίζα Ράις ως τη Χίλαρι Κλίντον, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ απ’ ό,τι φαίνεται βασίζεται στην ενδελεχή παρακολούθηση συμμάχων και εχθρών.

Αμερικανοί μυστικοί πράκτορες τα τελευταία χρόνια παρακολουθούν ό,τι κινείται εντός και εκτός αμερικανικών πρεσβειών στις περισσότερες χώρες του κόσμου, αποκτώντας πρόσβαση ακόμα και στα προσωπικά τους στοιχεία.

DNA, δακτυλικά αποτυπώματα, καθημερινή ρουτίνα είναι τα στοιχεία τα οποία αναφέρουν στο State Department οι πράκτορες.

Απαύγασμα όλων είναι η παρακολούθηση ακόμα και ανώτατων στελεχών του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, όπου πιθανότατα να συμπεριλαμβάνεται ακόμα και ο γενικός γραμματάεας Μπαν Κι Μουν.

Το εσωτερικό δίκτυο και κάθε μορφή επικοινωνίας των αξιωματούχων του ΟΗΕ βρίσκονται πάντα υπό το άγρυπνο βλέμμα των πρακτόρων.

Οι δύο αναφορές για την Ελλάδα

Σε ένα έγγραφο της 16ης Σεπτεμβρίου του 2009, ένας διπλωματικός ακόλουθος συζητώντας για το θέμα της ονομασίας τη πΓΔΜ, λέει στον προϊστάμενο του, πως μια καινούρια ελληνική κυβέρνηση θα βοηθήσει στην λύση του προβλήματος.

"Μια πιο ήπια συντηρητική κυβέρνηση ή μια σοσιαλιστική κυβέρνηση θα είναι ένας πιο ισχυρός και πιο ευέλικτος εταίρος στις διαπραγματεύσεις" φέρεται να λέει ο ακόλουθος. Και προσθέτει πως η πΓΔΜ θα πρέπει να εγκαταλείψει την αδιάλλακτη στάση της για να υπάρξει πρόοδος.

Σε άλλη αναφορά, αυτή τη φορά για τα ελληνοτουρκικά, μιλά αξιωματούχος της Τουρκίας, ο οποίος υποστηρίζει πως για το θέμα της Κύπρου, οι ελληνοκύπριοι θέλουν να ξεχαστεί πως η ενότητα της νήσου είναι θέμα διεθνές.

"Οι ελληνοκύπριοι είναι άτρωτοι, επειδή κατάφεραν να μπουν στην ΕΕ, όμως ο τουρκοκυπριακός λαός έχει απογοητευτεί" λέει ο αξιωματούχος.

Σύμφωνα με τον ίδιο, εκτιμά πως ο έλληνας πρωθυπουργός έχει δείξει σημάδια καλής θέλησης για την αναθέρμανση των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και πως η τουρκική ηγεσία κατανοεί την όποια καθυστέρηση που δείχνει η ελληνική πλευρά λόγω των οικονομικών δυσχερειών που τη μαστίζουν.

Η Κίνα και η Google

Από το 2002 οι κινεζικές αρχές είχαν καταφέρει να εισβάλλουν στους υπολογιστές της αμερικανικής κυβέρνησης, στου Δαλάι Λάμα και πολλών αμερικανικών επιχειρήσεων.

Το γεγονός με τη Google ήταν απλώς το κερασάκι στην τούρτα, ένα μικρό μέρος της δυνατότητας της κινεζικής κυβέρνσησης να εισβάλει στα συστήματα και να προκαλεί σαμποτάζ στις επιχειρήσεις.

Ότάν το ανακάλυψε η αμερικανική κυβέρνηση ήταν ήδη αργά.

Η εξαφάνιση της Βόρειας Κορέας

Σε ένα διπλωματικό έγγραφο αναφέρονται οι συζητήσεις Νοτιοκορεατών και αμερικανών αξιωματούχων για μια ενοποιημένη Κορέα.

Μάλιστα αναφέρονται σε εμπορικό σαμποτάζ που θα μπορούσε να κάνει η Νότια Κορέα στην Πιονγκγιανγκ, εισβάλλοντας στην αγορά της Κίνας, προκειμένου να γονατίσει την οικονομία της Βόρειας Κορέας, που αντιμετωπίζει ήδη πολλά προβλήματα.

Μπερλουσκόνι – Πούτιν

Οι δύο άνδρες συνδέονται με μια στενή φιλία, όπως αναφέρει αμερικανός πράκτορας από τη Ρώμη το 2009.

Η στενή αυτή φιλία μεταφράζεται σε κρυφές ενεργειακές συμφωνίες, με συμβόλαια κάτω από το τραπέζι, ενώ τονίζεται και υπάρξη ενός «σκοτεινού» συνδέσμου από την Ιταλία, χωρίς να διευκρινίζεται ο ρόλος του.

Η «προστασία» από την Υεμένη

Φαίνεται πως για την Υεμένη, ο ρόλος των Αμερικανών στην Μέση Ανατολή ήταν πολύτιμος κατά τη διάρκεια του πολέμου εναντίον της Αλ Κάιντα.

Είχε αναφερθεί και πριν την WikiLeaks ότι η κυβέρνηση της Υεμένης κάλυπτε τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς στο τοπικό σκέλος της Αλ Κάιντα στη χώρα, όμως τα απόρρητα έγγραφα αποκαλύπτουν το μέγεθος της εξάρτησης της τοπικής κυβέρνησης από το State Department.

«Θα συνεχίσουμε να λέμε ότι οι βόμβες είναι δικές μαςε και όχι δικές σας» είχε πει τον Ιανουάριο του 2009 ο πρόεδρος της Υεμένης Αλι Αμπντουλάχ Σαλέχ στον στρατηγό Ντέιβιντ Πετράους.

Μάλιστα, στο διάλογο είχε αστειευτεί λέγοντας πως «έστειλα τον πν πρωθυπουργό να πει παραμυθιάσει τη Βουλή πως οι επιθέσεις ήταν δικές μας».

Ανταλλαγή κρατουμένων του Γκουαντάναμο

Ο αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα ήθελε να κλείσει το Γκουαντάναμο γι’ αυτό και επιχειρήσε πολλές φορές να κάνει «ανταλλαγές».

Για παράδειγμα, είχε πει στον Σλοβένο πρωθυπουργό πως αν ήθελε να συναντηθούν , θα έπρεπε να πάρει έναν φυλακισμένο του Γκουαντάναμο.

Επίσης, φέρεται να πρόσφερε πολλά εκατομμύρια δολάρια στο Κιριμπάτι για να δεχθεί τους Κινέζους κρατουμένους των φυλακών, ενώ είχε πει στο Βέλγιο, πως ο τρόπος για να ενισχύσουν τη θέση τους στην ΕΕ, θα τους κόστιζε μερικούς φυλακισμένους..

"Λίγος" για τους Αμερικανούς ο Ερντογάν- Φιλόδοξος ο Νταβούτογλου

Οι αμερικανοί διπλωμάτες είναι δύσπιστοι απέναντι στον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τον οποίο θεωρούν απομονωμένο και ελλιπώς ενημερωμένο, αποκαλύπτουν τα τηλεγραφήματα που περιήλθαν στην κατοχή του WikiLeaks και αναλύει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.

Ο Ερντογάν δεν εμπιστεύεται κανέναν και "περιβάλλεται από ένα κύκλο συμβούλων που τον κολακεύουν αλλά τον αψηφούν". Λαμβάνει τις πληροφορίες του σχεδόν αποκλειστικά από τις εφημερίδες των ισλαμιστών και οι αναλύσεις των υπουργείων του δεν τον ενδιαφέρουν, γράφουν οι αμερικανοί διπλωμάτες στην Άγκυρα.

Ο Ερντογάν φοβάται μήπως χάσει την εξουσία, εκτιμούν οι διπλωμάτες. Μια από τις πηγές τους, επισημαίνει: "Ο Ταγίπ πιστεύει στο Θεό αλλά δεν τον εμπιστεύεται", γράφει το Der Spiegel.

Η διπλωματική αλληλογραφία αναπαράγει φήμες περί υποτιθέμενης διαφθοράς του πρωθυπουργού, ο οποίος φέρεται να πλούτισε κατά την ιδιωτικοποίηση ενός διυλιστηρίου πετρελαίου. Ο υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου χαρακτηρίζεται "εξαιρετικά επικίνδυνος" από έναν πληροφοριοδότη των αμερικανών διπλωματών, ο οποίος τους προειδοποιεί για την ισλαμιστική επιρροή του στον Ερντογάν.

Η πρεσβεία τρέφει υποψίες ότι ο Νταβούτογλου ονειρεύεται μια επάνοδο της οθωμανικής δύναμης και μάλιστα μετά μια ομιλία του στο Σαράγεβο τον Ιανουάριο του 2010,
υποψιάζονται ότι θέλει να επαναφέρει την τουρκική επιρροή στα Βαλκάνια.

Οι διπλωμάτες δεν είναι σίγουροι για τη σταθερότητα της κυβέρνησης στην Τουρκία, που είναι από τους σημαντικότερους συμμάχους της, σύμφωνα με τα τηλεγραφήματα που συντάχθηκαν φέτος το Φεβρουάριο και τα οποία δημοσιοποιεί περιληπτικά το γερμανικό περιοδικό.

Τρελός ο Τσάβες

Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες είναι "τρελός" και ετοιμάζεται να μετατρέψει τη χώρα του "σε μια άλλη Ζιμπάμπουε" εκτίμησε τον Σεπτέμβριο του 2009 ο Ζαν-Νταβίντ Λετίβ, διπλωματικός σύμβουλος του προέδρου Νικολά Σαρκοζί, σύμφωνα με τον ιστότοπο Wikileaks .

"Ο Λετίβ παρατηρεί ότι ο πρόεδρος της Βενεζουέλας είναι τρελός και αναφέρει ότι ουτε η Βραζιλία δεν μπορεί πλέον να τον υποστηρίξει" σύμφωνα με το έγγραφο που περιλαμβάνει συνομιλία μεταξύ του γάλλου συμβούλου του Σαρκοζί με τον αμερικανό υφυπουργό Φίλιπ Γκόρντον. Η συνομιλία τους έγινε στις 16 Σεπτεμβρίου του 2009.

"Δυστυχώς ο Τσάβες κατέχει μια από τις πιό πλούσιες χώρες της Λατινικής Αμερικής και θα την μετατρέψει σε μια άλλη Ζιμπάμπουε" αναφέρεται ακόμα στο έγγραφο με τη συνομιλία Λετίβ-Γκόρτον, ένα από τα 250 χιλιάδες αμερικανικά διπλωματiκά έγγραφα που αποκαλύπτει το Wikileaks,όπως γράφει η βρετανική εφημερίδα "Γκάρντιαν".

ΧΑΘΗΚΕ Η ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ

Μια Νεκρολογία που δημοσιεύτηκε στους Times του Λονδίνου –

Σήμερα πενθούμε το θάνατο μιας αγαπημένης παλιάς φίλης, της Κοινής Λογικής, η οποία μας συντρόφευε για πολλά χρόνια. Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα την ηλικία της αφού το μητρώο γέννησής της έχει χαθεί εδώ και πολύ καιρό σε γραφειοκρατικές διατυπώσεις. Θα τη θυμόμαστε ως κάποια που μας δίδαξε πολύτιμα μαθήματα όπως αυτά:

-Έχε την κοινή λογική να προστατεύεσαι,

-Γιατί το πρωινό πουλί πιάνει το σκουλήκι,

-Η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη και

-Ίσως ήταν δικό μου το φταίξιμο.

Η Κοινή Λογική έζησε σύμφωνα με απλές, συνετές οικονομικές πολιτικές (μη ξοδεύετε περισσότερα απ’ αυτά που κερδίζετε) και αξιόπιστες στρατηγικές (υπεύθυνοι είναι οι ενήλικες κι όχι τα παιδιά).

Η υγεία της άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία όταν τέθηκαν σε ισχύ καλοπροαίρετοι αλλά αυταρχικοί κανονισμοί. Αναφορές για ένα 6χρονο αγόρι που κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση επειδή φίλησε μια συμμαθήτριά του, για εφήβους που αποβλήθηκαν από το σχολείο επειδή χρησιμοποίησαν στοματικό διάλυμα μετά το γεύμα και για έναν δάσκαλο που απολύθηκε επειδή επέπληξε έναν απείθαρχο μαθητή, απλώς επιδείνωσαν την κατάστασή της.

Η Κοινή Λογική έχασε έδαφος όταν γονείς επιτέθηκαν σε δασκάλους επειδή έκαναν τη δουλειά που οι ίδιοι δεν είχαν καταφέρει να κάνουν αναφορικά με την πειθάρχηση των ανυπάκουων παιδιών τους.

Η υγεία της επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο όταν τα σχολεία υποχρεώθηκαν να παίρνουν τη γονική συναίνεση για να βάλουν αντηλιακό ή να δώσουν μια ασπιρίνη σ’ ένα μαθητή αλλά δεν μπορούσαν να ενημερώσουν τους γονείς όταν μια μαθήτρια έμενε έγκυος και ήθελε να κάνει έκτρωση.

Η Κοινή Λογική έχασε τη θέληση για ζωή όταν οι εκκλησίες έγιναν επιχειρήσεις και οι εγκληματίες τύγχαναν καλύτερης μεταχείρισης από τα θύματά τους.

Η Κοινή Λογική δεν κατάφερε να ξεπεράσει το γεγονός ότι, όχι μόνο δεν μπορούσες να υπερασπιστείς τον εαυτό σου από ένα διαρρήκτη μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, αλλά ο διαρρήκτης μπορούσε και να σε μηνύσει για βιαιοπραγία.

Η Κοινή Λογική παραιτήθηκε τελικά από κάθε θέληση για ζωή όταν μια γυναίκα που τάχα δεν κατάλαβε ότι ένα αχνιστό φλιτζάνι καφέ ήταν ζεστό, έχυσε λίγο στην ποδιά της κι ανταμείφθηκε άμεσα μ’ έναν τεράστιο διακανονισμό.

Πριν από το θάνατο της Κοινής Λογικής είχε προηγηθεί ο θάνατος των γονιών της, της Αλήθειας και της Εμπιστοσύνης, της συζύγου Σύνεσης και των παιδιών της Ευθύνης και Λογικής.

Έχουν επιζήσει τα 4 ετεροθαλή αδέλφια της:

Ξέρω τα Δικαιώματά μου

Το Θέλω τώρα

Κάποιος άλλος φταίει

Είμαι θύμα

Στην κηδεία της δεν παρευρέθησαν πολλοί καθώς ελάχιστοι συνειδητοποίησαν ότι απεβίωσε. Αν τη θυμάστε ακόμα, προωθήστε το. Αν όχι, συνταχθείτε με την πλειοψηφία και μην κάνετε τίποτα.

Ο "Ρούλης" και η αποχή

Έγραψε ο Στάθης Ν. Παναγιωτόπουλος

Εχω εναν φίλο, το Ρούλη. Δεν είναι το πραγματικό του όνομα, βγαίνει απο το "αριστερούλης". Είναι νεαρός, "προοδευτικός", μοδάτος, τρέντι ποδηλάτης (από αυτούς που πατρονάρονται από τρέντι ραδιοσταθμούς), συχνάζει στα "εναλλακτικά" μαγαζιά, είναι φιλότεχνος, ευρωπαϊστής, ακούει μποσανόβα και Πλασίμπο. Ζει στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη, δεν έχει σημασία, πάντως σε μεγάλα αστικά κέντρα. Είναι εναλλακτικός opinion leader και trendsetter και ενίοτε ελαφρώς ακτιβιστής, όχι σαν τους ιστιοπλόους τενίστες του Πανοράματος, τους οποίους άλλωστε απεχθάνεται.

Ο Ρούλης δεν ψηφίζει. Θεωρεί την αποχή στάση ζωής, άποψη, πολιτική δήλωση. Θεωρεί ότι έτσι πολεμά το σύστημα, έτσι εκφράζει την οργή του για το πολιτικό σύστημα που τον έχει απογοητεύσει. Θεωρεί ότι όποιον και να ψηφίσει, όλοι ίδιοι είναι και κατά συνέπεια δεν αλλάζει τίποτα.

Σε πολλά από αυτά, έχει δίκιο. Αυτός ο μαλάκας ο Ρούλης, όμως, ευθύνεται ΑΜΕΣΑ για την παντοδυναμία των Παπαγεωργόπουλων, Ψωμιάδηδων, Γκιουλέκων, Ανθιμων, Κακλαμάνηδων κ.ο.κ. Διότι, φίλε μου Ρούλη, η "άλλη πλευρά" δεν έχει τέτοιους ενδοιασμούς. Σύμφωνοι, η άλη πλευρά είναι κάτι θρησκόληπτοι, αντιδραστικοί, συντηρητικοί γέροι, αλλά ξέρουν πολύ καλά που είναι το συμφέρον τους, και το συμφέρον τους είναι στο καθεστώς που έχουν χτίσει.

Αυτοί, Ρούλη μου δεν φωνάζουν, δεν ακούγονται, αλλά πάνε και ψηφίζουν συντεταγμένα, σιωπηλά, με πλήρη συνείδηση. Εσύ κάνε όσα πάρτι δρόμου και φεστιβάλ θέλεις, αλλά να ξέρεις ότι εξαιτίας σου τρώμε στη μάπα όσα τρώμε τόσα χρόνια, εξαιτίας της αποχής σου που θεωρείς άποψη. Δικαίωμά σου και, σου ξαναλέω, ίσως να έχεις χίλια δίκια. Αλλά εγώ (και χιλιάδες σαν εμένα, που σιχαίνονται την υπάρχουσα κατάσταση και κάνουν κάτι γι αυτό, στην κάλπη δηλαδή, δε σου φταίω σε τίποτε. Παραμέρισε τα δίκια σου μια φορά, δε θα πάθεις τίποτα, κάνε κάτι και μη βελάζεις μόνο. Ρούλη, ε Ρούλη!

http://www.skylos.gr/index.cfm?q=articles/detail/532

Λέτε ο μελλοντικός Γκρούεζας να κρύβεται στα social media!!!

Facebook, Twitter και μπλογκ ανέδειξαν
Καμίνη και Μπουτάρη

Της Λινας Γιανναρου (kathimerini.gr 16-11-2010)

Αρκετό καιρό πριν από την 7η Νοεμβρίου, ένα tweet είχε κάνει πολλά χαμόγελα να σκάσουν. «Μα καλά, ρε παιδιά, κανείς δεν έχει προσέξει ότι διαβάζεται “γκαμίνης”;» Αναφερόταν στο hashtag gkaminis που είχε λανσαριστεί για το σχετικό σχολιασμό στο Twitter. Με αντίστοιχο σκωπτικό ύφος, χθες, η NikkiHayia έγραφε: «Μια και ο @KaminisG είναι ο νέος μας δήμαρχος, ας κάνει follow και κανέναν άνθρωπο. Μη μιλάει μόνο. Να ακούει κιόλας». Σχολίαζε το γεγονός ότι ο Γιώργος Καμίνης –δηλαδή ο διαχειριστής του λογαριασμού του στο Twitter– μετράει 484 followers, αλλά δεν ακολουθεί κανέναν. Ηταν ένα φιλικό τράβηγμα του αυτιού. Κάτι σαν: «Σε βγάλαμε, μη μας απογοητεύσεις». Γιατί, εάν η μάχη κρίθηκε στα σημεία, χωρίς αμφιβολία κάποια από τα σημεία κερδήθηκαν στα social media.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_134_16/11/2010_422514

ΓΚΡΟΥΕΖΑΣ-ΜΑΥΡΟΓΙΑΛΟΥΡΟΣ

O tempora o mores!

O tempora o mores!

Τελικά τις χίλιες τόσες φορές που ανακοινώθηκε το τέλος του παλαιοκομματισμού ή η λήξη της μεταπολίτευσης και έγιναν τόσες αναλύσεις επί αναλύσεων και άλλα τόσα μνημόσυνα αυτός τελικά αναγεννάται και πάλι ανδρώνεται , παίρνει μορφή σε πρόσωπα κατ’ άλλα νέα, φρέσκα και χαμογελαστά, τρέφεται από την ανασφάλεια και στρεβλή πίστη του λαού στη παντοδυναμία του κράτους , στοιχειώνει την κοινωνία και τη σκέψη, το κοινωνικό συλλογικό ασυνείδητο. Κυριεύει τις συζητήσεις στα τηλεοπτικά παράθυρα που δεν έχουν σε τίποτε να ζηλέψουν απ’ αυτές στα καφενεία ούτε σε ποιότητα ούτε σε επίπεδο και θεματολογία.

Το κρατίδιο μας νοσεί από νόσο συγγενή , πλάσμα μιας γέννας εξαμβλωματικής, που βλέπει την εικόνα των προγόνων του νομίζοντας ότι κοιτά στον καθρέπτη και βλέπει τον εαυτό του, κορδώνεται, φτιασιδώνεται και καμαρώνει αγνοώντας την ασχήμια και τη μειονεξία του.

Δημιουργήσαμε μια κοινωνία υποταγμένη σε λογικές λογής φατριών κατά τις οποίες οι ψήφοι μεταφράζονται σε δύναμη στα χέρια του γενάρχη της όπου το ‘κοινό’ συμφέρον προϋποθέτει άλογη υπακοή στα κελεύσματα του αρχηγού.

Οι φατρίες και τα σόγια ορίζονται τόσο γεωγραφικά όσο και ιδεολογικά ( ασχέτως αν δεν υπάρχει ιδεολογική ενσυνείδηση) απλά γεμίζει το κενό της ανάγκης ετεροπροσδιορισμού δηλαδή του ‘εμείς’ και ‘άλλοι’. Μετράται η δύναμη των ψήφων δηλαδή της επιρροής της στο σύστημα όχι για καλό της κοινωνίας αλλά για την αποκόμιση ωφελημάτων για τα μέλη της. Ελάχιστα άλλαξαν οι κοινωνικές δομές και ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τα μέλη της Ελλαδικής κοινωνίας την ύπαρξη τους στη διάρκεια του χώρου-χρόνου που νοείται η ιδέα του υπάρχω ως Έλλην.

Η κομματοκρατία, η οποία ερμηνεύεται κοινωνιολογικά από την ανάγκη του να ανήκεις κάπου, υποκατάστατο δηλαδή της οικογένειας, και τα παρελκόμενα της θα πεθάνουν μόνον όταν θα γεννηθεί ή κριτική σκέψη, όταν ο ετεροπροσδιορισμός του ‘εμείς’ πάψει να είναι τέτοιος και να αντιπαραβάλλεται με το ‘αυτοί’ ή οι ‘άλλοι’.

'Oταν η ηθική πρυτανεύσει του αμοραλισμού.

'Oταν πλέον όχι μόνο ξέρουμε το σωστό από το λάθος αλλά πράττουμε αναλόγως πέρα από οικογενειακούς, τοπικούς και άλλους εγκλωβισμούς, από (τάχα) ιδεολογικές αγκυλώσεις.

Όταν κοιταχτούμε στον καθρέπτη και δούμε το πραγματικό μας είδωλο, συμβιβαστούμε με την καμπούρα μας και την ασχήμια της όψης μας και μπούμε στην διαδικασία της αυτογνωσίας.

Όταν προσδιορίσουμε την ύπαρξη μας στο παρόν με όρους παροντικούς , εμπνευσμένοι και όχι καθηλωμένοι από το παρελθόν .

Όταν οραματιστούμε μια πατρίδα στα μέτρα μας κατά πως θέλουμε να την παραδώσουμε στα παιδιά μας

Όταν πάψουμε να μεταπράττουμε αλλά να καινοτομούμε, να πρωτοπορούμε .

Όταν πάψουμε να πιθηκίζουμε πολιτισμό αλλά να γεννάμε. Όταν η ποιότητα γίνει καθημερινό άθλημα.

Όταν ο διπλανός δεν είναι πια ‘άλλος’ αλλά γίνει συναθλητής στον αγώνα για ποιότητα.

Όταν μάθουμε ότι η διαφωνία είναι κομμάτι της μαγείας της συνύπαρξης, της ιδέας του κοινωνείν.

Όταν πάψουν να υπάρχουν Βάρβαροι

Σκεφτόμαστε λοιπόν λεύθερα, πονάμε, αλλά δεν θα υποφέρουμε , θα κάνουμε κάτι.

Θα είναι ντέρμπι τελικά?

Αναρωτιέμαι από το βράδυ της Κυριακής αν όντως θα είναι ντέρμπι μεταξύ των 2 υποψηφίων για τον νέο δήμο Εορδαίας? Από ότι όμως ακούω οι υποψήφιοι της Κυρίας Βρυζίδου είναι έτοιμοι από προχθές να αναλάβουν τον δήμο και να τα βάλουν όλα στην θέση τους!!!! Κυρίως τους μόνιμους υπαλλήλους του δήμου Πτολεμαΐδας. Είναι δύσκολο αυτός ο τόπος να πάει μπροστά με παλαιοκομματικές τακτικές και τάσεις ρεβανσισμού. Για μερικούς το ντέρμπι θεωρείται περίπατος, ας κάνουν λίγο υπομονή ας μας αφήσουν να πιστέψουμε ότι πραγματικά ο λαός αποφασίζει....

Γκρούεζας

Στην ελληνική ταινία «Υπάρχει και Φιλότιμο» ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος είναι ο κομματάρχης Γκρούεζας. Ένας άνθρωπος που δεν εργάστηκε ποτέ στη ζωή του και ζούσε παρασιτικά επειδή ήταν του κόμματος. Γκρούεζες και Γκρουεζάκια βρίσκονται παντού σήμερα και ο Καλλικράτης βοήθησε στην ενδυνάμωση τους.

Σκοπός δημιουργίας ιστολογίου (blog)

Η ενεργή ενασχόλησή μου με τα κοινά στις δημοτικές εκλογές της 7ης Νοέμβρη με ώθησαν να μοιραστώ τις εμπειρίες μου και ξεκινήσω ένα διάλογο για όσους θα ήθελαν να δουν κάτι διαφορετικό για την πόλη τους. Η πόλη μας είναι η Πτολεμαΐδα ή μάλλον από 1-1-2011 η Εορδαία.